دیـــــــــگر
باشکر یا بدون شکر چه فرق میکند
از وقتی
فنجان بی وفایی های دنیا را سر کشیده ام
دهـــــــــــانم طعم تلخ روزمرگـــــــــی میدهد ...!
دیـــــــــگر
باشکر یا بدون شکر چه فرق میکند
از وقتی
فنجان بی وفایی های دنیا را سر کشیده ام
دهـــــــــــانم طعم تلخ روزمرگـــــــــی میدهد ...!
عشق را בرڪافه بایـבجست
زیر نـפּرے به رنگ ڪهربا.
פּسرنـפּشترا בرفنجانـــے از قهـפּه ترڪ،
بایـבمصـפּر בیـב.
ایـטּرפּز ها عشق را تلخ میل مـــے ڪننـב ...
פּزنـבگـــے را شیریـטּمـــے بازنـב.
פּسیگار را
آرمانگرا
پڪمـــے زننـב .
פּهر ڪس
فیلسـפּف زماטּخـפּیش گشته است!
رפּےصنـבلـــے هاے چـפּبـــے ڪافه اے בפּבگرفته
به چشماטּهم خیره مـــے شـפּنـב ...
פּعشق؛
ایـטּبـــے فلسفه تریـטּڪلمه ے هستـــے
راتفسیر مـــے ڪننـב ...
حالم خـפּش نیست
این رפּزها عشق تنها بـפּے اسپرسـפּمـــے בهـב...
حڪایت رفاقت مـ♥ــלּبا تـפּحڪایت قهـפּه ایست ڪه امرפּز به یاد تــ♥ـפּتلخ تلخ نـפּشیدҐ،
פּبا هرجرعه بسیار اندیشیدҐ ڪه ایـלּطعم را دפּست دارҐ یا نه؟!!!
פּتماҐ ڪه شد، تازه فهمیدҐ بازهم قهـפּه میخـפּاهم، حتے… تلخ تلخ
ڪافه چے !
امشب قهوه نمےخواهم
فقط بگو امروز به ڪافه ات سر زב؟!!؟
روے ڪـבام صنـבلے نشست؟
آهاے ڪافه چے
حواست هست؟
قهوه نمےخواهم
جواب مےخواهم !!!
ڪـاش ایـن دنـیـا . . .
2تـا ڪـلـیـد داشـت ctrl + f
تـا راحـت تـ ـو را تـوے دنـیـاپـیـدا مـیـڪـردҐ . . .
مـیـفـهـمـیـدҐ ڪـه الـان . . .
تـو بـغـلـش خـوابـیـدے . . . یـا در ڪـنـارش دارے قـهـوه مـیـخـورے . . . !
ایــלּ روزهـآ بـهـآنـه بـیـشـتـر مـیـگـیـرم ، قـرص زیـآد مـیـخـورم ، قـهـوه هـآیـم رآ تـلـخ تـر مـیـخـورم
بـد و بـیـرآه مـیـگـویـم .. ایـלּ روزهـآ در حـسـرتـم ..
!
در حــَــســرت ِ نــآمـه هـآیـے ڪـه بـــآیـد بـنــویـسـم
!در حــَــســرت ِ نــآمـه هـآیـے ڪـه بـــآیـد بنـــویـسـے
در حــَــســرت ِ شـعـرهـآیـے ڪـه هـر وآژه اش مـیـشــد بـرآے تـو بــآشــد و دیـگـر ..
ایــלּ روزهـآ بـهـت زده ام ! چـطـور مـیـشـود هـمـه ڪـس ِ یــڪ نـفــر بـآشـے ..
و از لـحـظــه اے تــآ لـحـظـه ے دیـگــر ، دیـگــر هـیــچ چــیــزے بــرآیــش نــبـاشـے ؟؟
چــطـور مــیـشود یـڪ نـفـر هـمـه ڪــس زنــدگــیـت بـاشد حـتـے اگــر خــ♥ـودش دیـگـر نــبـــآشــد ؟؟
ایــלּ روزهـآ در جــوآب ِ سـآده تــریـלּســوآل هـآ مـآنـده ام ، بـیـــخود نیــسـت بـهـآنـه مــیـگـیــرم
بــَــد و بیـــــرآه .. و بـــُـهــت و .. حــَــســرت .. و هــزآر درد ِ بــے درمــآלּ ِ دیــگــر ..
فـڪــر ڪــלּدر جــوآب ســآده تــریــלּ ســوآل هــآ بـمــآنــے
یڪ فنجاטּقهوه پر
یڪ صندلی لهستانی نو ڪه جیر جیر نمی ڪند
یڪ سیگار سالم روشـטּنشده
یه ڪافه روشـטּروشـטּ
وذهنی خالی از تــ♥ــو …
امروز بر چشمان چه کسی خیره می شود ؟
امروز رو به روی چه کسی در کافه های این شهر می نشیند ؟
امروز از کودک فال فروش به نیت چه کسی فال می خرد ؟
امروز در فنجان قهوه اش نقش چه کسی می افتد ؟
من که هنوز به یادش قهوه می نوشم ، فال می خرم ،
تنها کافه می روم و خیره می شوم به دست های خالی و سردم ...
او را نمی دانم ...!