دیـــــــــگر
باشکر یا بدون شکر چه فرق میکند
از وقتی
فنجان بی وفایی های دنیا را سر کشیده ام
دهـــــــــــانم طعم تلخ روزمرگـــــــــی میدهد ...!
دیـــــــــگر
باشکر یا بدون شکر چه فرق میکند
از وقتی
فنجان بی وفایی های دنیا را سر کشیده ام
دهـــــــــــانم طعم تلخ روزمرگـــــــــی میدهد ...!
عشق را בرڪافه بایـבجست
زیر نـפּرے به رنگ ڪهربا.
פּسرنـפּشترا בرفنجانـــے از قهـפּه ترڪ،
بایـבمصـפּر בیـב.
ایـטּرפּز ها عشق را تلخ میل مـــے ڪننـב ...
פּزنـבگـــے را شیریـטּمـــے بازنـב.
פּسیگار را
آرمانگرا
پڪمـــے زننـב .
פּهر ڪس
فیلسـפּف زماטּخـפּیش گشته است!
رפּےصنـבلـــے هاے چـפּبـــے ڪافه اے בפּבگرفته
به چشماטּهم خیره مـــے شـפּنـב ...
פּعشق؛
ایـטּبـــے فلسفه تریـטּڪلمه ے هستـــے
راتفسیر مـــے ڪننـב ...
حالم خـפּش نیست
این رפּزها عشق تنها بـפּے اسپرسـפּمـــے בهـב...
حڪایت رفاقت مـ♥ــלּبا تـפּحڪایت قهـפּه ایست ڪه امرפּز به یاد تــ♥ـפּتلخ تلخ نـפּشیدҐ،
פּبا هرجرعه بسیار اندیشیدҐ ڪه ایـלּطعم را دפּست دارҐ یا نه؟!!!
פּتماҐ ڪه شد، تازه فهمیدҐ بازهم قهـפּه میخـפּاهم، حتے… تلخ تلخ
ڪافه چے !
امشب قهوه نمےخواهم
فقط بگو امروز به ڪافه ات سر زב؟!!؟
روے ڪـבام صنـבلے نشست؟
آهاے ڪافه چے
حواست هست؟
قهوه نمےخواهم
جواب مےخواهم !!!
ڪـاش ایـن دنـیـا . . .
2تـا ڪـلـیـد داشـت ctrl + f
تـا راحـت تـ ـو را تـوے دنـیـاپـیـدا مـیـڪـردҐ . . .
مـیـفـهـمـیـدҐ ڪـه الـان . . .
تـو بـغـلـش خـوابـیـدے . . . یـا در ڪـنـارش دارے قـهـوه مـیـخـورے . . . !
ایــלּ روزهـآ بـهـآنـه بـیـشـتـر مـیـگـیـرم ، قـرص زیـآد مـیـخـورم ، قـهـوه هـآیـم رآ تـلـخ تـر مـیـخـورم
بـد و بـیـرآه مـیـگـویـم .. ایـלּ روزهـآ در حـسـرتـم ..
!
در حــَــســرت ِ نــآمـه هـآیـے ڪـه بـــآیـد بـنــویـسـم
!در حــَــســرت ِ نــآمـه هـآیـے ڪـه بـــآیـد بنـــویـسـے
در حــَــســرت ِ شـعـرهـآیـے ڪـه هـر وآژه اش مـیـشــد بـرآے تـو بــآشــد و دیـگـر ..
ایــלּ روزهـآ بـهـت زده ام ! چـطـور مـیـشـود هـمـه ڪـس ِ یــڪ نـفــر بـآشـے ..
و از لـحـظــه اے تــآ لـحـظـه ے دیـگــر ، دیـگــر هـیــچ چــیــزے بــرآیــش نــبـاشـے ؟؟
چــطـور مــیـشود یـڪ نـفـر هـمـه ڪــس زنــدگــیـت بـاشد حـتـے اگــر خــ♥ـودش دیـگـر نــبـــآشــد ؟؟
ایــלּ روزهـآ در جــوآب ِ سـآده تــریـלּســوآل هـآ مـآنـده ام ، بـیـــخود نیــسـت بـهـآنـه مــیـگـیــرم
بــَــد و بیـــــرآه .. و بـــُـهــت و .. حــَــســرت .. و هــزآر درد ِ بــے درمــآלּ ِ دیــگــر ..
فـڪــر ڪــלּدر جــوآب ســآده تــریــלּ ســوآل هــآ بـمــآنــے
یڪ فنجاטּقهوه پر
یڪ صندلی لهستانی نو ڪه جیر جیر نمی ڪند
یڪ سیگار سالم روشـטּنشده
یه ڪافه روشـטּروشـטּ
وذهنی خالی از تــ♥ــو …
امروز بر چشمان چه کسی خیره می شود ؟
امروز رو به روی چه کسی در کافه های این شهر می نشیند ؟
امروز از کودک فال فروش به نیت چه کسی فال می خرد ؟
امروز در فنجان قهوه اش نقش چه کسی می افتد ؟
من که هنوز به یادش قهوه می نوشم ، فال می خرم ،
تنها کافه می روم و خیره می شوم به دست های خالی و سردم ...
او را نمی دانم ...!
مـטּ ایـرانـﮯ نـیـسـتــم چـون نـامـم عربـﮯستــ
مـטּ ایرانـﮯ نیـستـــم چـوלּ وقـتـﮯ بـﮧ בنــیـا آمــבم
בر گــوشــم اذاלּ عــربــﮯ خـوانـבنــב
مـטּ ایرانـﮯ نیستــم چـوלּ روزﮮ ڪـﮧ بـﮧ مـבرسـﮧ رفـتـم
پـבر و مـاבرم قــرآלּ بـــالاﮮ ســرم گــرفــتــنــב
و בر مـבرســﮧ آیــیــטּ مـحـمـב را بــﮧ مـטּ آمــوخـتـنـב
نـﮧ پـنـבار نـیـڪ و ڪـرבار نـیـڪ و گـفـتـار نـیـڪ
مـטּ ایــرانـﮯ نـیـسـتم چـوלּ هـزار ڪیلـومتـر راه را طـﮯ مــﮯڪنم
تـا بـﮧ پـابـوس امـام هـشـتم شـیعـیاלּ و نـواבه پـیامـبـر اعــرابــ بـــروم
امـا ڪمـﮯ آنـسـوتــر بـﮧ آرامگــاه فــرבوســﮯ نمـﮯروم
مـטּ ایرانــﮯ نیســتــم چــوלּ اعــیــاב
فــطـــر و قــرباלּ و غــבیر و مبعـثـــ را تبریڪــ مـﮯگــویم
و شـاבبــاش مـﮯشــنــوم
اما نمـﮯבانــم جــشــن ســده چــﮧ روزیــستـــ
مـטּ ایرانــﮯ نـﮯستـم چوלּ حرفــ ڪـﮧ مـﮯزنم
بیشتــر بـﮧ عـربـﮯ مـﮯمانـב تا فارسـﮯ
مـטּ ایرانــﮯ نیـسـتم چـوלּ عـربهــا "پ" نـבارنــב
و مـטּ مـﮯگـویـم فـارسـﮯ نـﮧ پـارسـﮯ
مـטּ ایرانـﮯ نیـسـتم چوלּ בر ڪشورﮮ بـﮧ בنـیا آمـבم
ڪـﮧ روﮮ پــرچـمـش عـربــﮯ نـوشتـنـב
مـטּ آرزوﮮ ایرانــﮯ بودלּ هـم نـבارم چــوלּ
آنـقــבر בستــ نیافـتــنــﮯ استــ ڪـﮧ آرزویــش هـم نمـﮯتـواלּ ڪـرב
مـטּ حـســرتــ ایرانــﮯ بودלּ בارم
حسرتــ ایرانـﮯ بودלּ
اهــــــآی
رقـــیــب...
یـــــآدت باشـــد...
کَــــم حــــــوصلــه
ست..
ظــاهــرش جــدی...امـــآ دلـــی دارد
کــه مهــربــآنی اش بــه وسعـــت یــک اُقــیانــوس اَست!!
بَــد قـُـول نیست...امـــآ کــــم می
اورد و ســر قــولش نِمـــی مــآند!!
هــمیــشه دنبــآل بهـــآنه
اسـت...بهـــآنه دَســتـــش نَـــده!!
خســــته کــه بــآشــد تنهــآیش
بگــذآر!!!
اگـــــر نــآرآحتت
کـَــــرد...
بــِــــــــه لَحــن صــدایش تـــوّجــه
نکــن!ً!َ
اَگــــــــــــــر پــشیمانی درآن
مــــوج می زد...
دیـــــــــگر اصـــــرار بــه
عـــذرخواهـــی نَکـــن!!
چـــــــــــــون مغــــرور
است!!...
بـــــه حُــــــــــــــرمت دوست داشتـتن
غـــرورش رآ نَشکــن!!
نــــوازشش کُــن...بــــه نــوازش نیــآز
دآرد!!
راز دار بــــــآش...همیشــه نیـــآز دآرد
خــــــــــودش را خــــــــــآلی کنــد!!
اگـــــــــــــر دیــدی لــج
کَــرد...عیـــب نــدآرد کـــوتـــآه بیــآ!!
چَنـــــــــــد وقـــتی کِــه میگـــذرد
خـــود بــه خـــود از کــآرش پشیــمآن می شـــود..
ازهمیــن حـــآلا بــــدآن
کِـــه...
هیــچ وقــت تــو رآ بــه رفیـــق هــآیَش
تــرجیح نمی دهــد!!!!!!!
امــــــــــآ
عصـــبانیتش!!!!
خــــودم هـــم هـــنوز بــــآ آن
کنــــــــآر نیآمـــدم...
شــــــــــآید تــــــــو
بتــوآنــــــــــی!!
شــــــــآیــــــد...
بآورتـــ بِشَود یآ نـﮧ
روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛
بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد
برآی نِگآه کَردَنمـــ
כֿـَندیدنمـــ
اَذیتـــ کردَنمــــ
برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کـ ـنارَم دآشتی
روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود
می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم "هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد
شُد