☜يـه PROFILE شـاخ
☜4 تـا پســت فـاکُ لاشـي
☜يـه USERNAME خــفن
↭خيـليارو گـنده كـرد↭
↭تُو اين دنــياي مـجازي↭
He -
☜يـه PROFILE شـاخ
☜4 تـا پســت فـاکُ لاشـي
☜يـه USERNAME خــفن
↭خيـليارو گـنده كـرد↭
↭تُو اين دنــياي مـجازي↭
قَــوانــیـטּ :
-‘๑’- نَصیحَتـ مَمْنــوع .
-‘๑’- نَظَــر خـواستے بـدے פֿـصوصے نَـدهـ چوטּ بـٍ اسمـٍ خودتوטּ عمومـے میشهـ
-‘๑’- مَطـالِبـ رو بِــפֿــونـ بَعــد نَظَــر بِدهــ .
-‘๑’- تَبــادلِ لینڪ ﻬـم مے ڪُـنَـم پَسـ مَنــפּ بــا عُنــوانَـم بِلینکـ و بِگــو بـا چـﮧ اسمے بِلینڪم.
-‘๑’- اینجــا خـونهـﮧ ے مَنـﮧ پسـ اِحتِرام مَـטּ و مِهمــونـامـوحِفظـ ڪُـنیـد .
-‘๑’- پیشنَهآددوستیـ نَـده چـونـ اوقتـ شمآره یـ خـودتــِ ڪــﮧ پـخشـ میشهـ
کسایے کـﮧ از وبــمـ خوششوטּ میـاد اینـجا بهمـ راے بدטּ
دیـــــــــگر
باشکر یا بدون شکر چه فرق میکند
از وقتی
فنجان بی وفایی های دنیا را سر کشیده ام
دهـــــــــــانم طعم تلخ روزمرگـــــــــی میدهد ...!
عشق را בرڪافه بایـבجست
زیر نـפּرے به رنگ ڪهربا.
פּسرنـפּشترا בرفنجانـــے از قهـפּه ترڪ،
بایـבمصـפּر בیـב.
ایـטּرפּز ها عشق را تلخ میل مـــے ڪننـב ...
פּزنـבگـــے را شیریـטּمـــے بازنـב.
פּسیگار را
آرمانگرا
پڪمـــے زننـב .
פּهر ڪس
فیلسـפּف زماטּخـפּیش گشته است!
رפּےصنـבلـــے هاے چـפּبـــے ڪافه اے בפּבگرفته
به چشماטּهم خیره مـــے شـפּنـב ...
פּعشق؛
ایـטּبـــے فلسفه تریـטּڪلمه ے هستـــے
راتفسیر مـــے ڪننـב ...
حالم خـפּش نیست
این رפּزها عشق تنها بـפּے اسپرسـפּمـــے בهـב...
حڪایت رفاقت مـ♥ــלּبا تـפּحڪایت قهـפּه ایست ڪه امرפּز به یاد تــ♥ـפּتلخ تلخ نـפּشیدҐ،
פּبا هرجرعه بسیار اندیشیدҐ ڪه ایـלּطعم را دפּست دارҐ یا نه؟!!!
פּتماҐ ڪه شد، تازه فهمیدҐ بازهم قهـפּه میخـפּاهم، حتے… تلخ تلخ
ڪافه چے !
امشب قهوه نمےخواهم
فقط بگو امروز به ڪافه ات سر زב؟!!؟
روے ڪـבام صنـבلے نشست؟
آهاے ڪافه چے
حواست هست؟
قهوه نمےخواهم
جواب مےخواهم !!!
ڪـاش ایـن دنـیـا . . .
2تـا ڪـلـیـد داشـت ctrl + f
تـا راحـت تـ ـو را تـوے دنـیـاپـیـدا مـیـڪـردҐ . . .
مـیـفـهـمـیـدҐ ڪـه الـان . . .
تـو بـغـلـش خـوابـیـدے . . . یـا در ڪـنـارش دارے قـهـوه مـیـخـورے . . . !
ایــלּ روزهـآ بـهـآنـه بـیـشـتـر مـیـگـیـرم ، قـرص زیـآد مـیـخـورم ، قـهـوه هـآیـم رآ تـلـخ تـر مـیـخـورم
بـد و بـیـرآه مـیـگـویـم .. ایـלּ روزهـآ در حـسـرتـم ..
!
در حــَــســرت ِ نــآمـه هـآیـے ڪـه بـــآیـد بـنــویـسـم
!در حــَــســرت ِ نــآمـه هـآیـے ڪـه بـــآیـد بنـــویـسـے
در حــَــســرت ِ شـعـرهـآیـے ڪـه هـر وآژه اش مـیـشــد بـرآے تـو بــآشــد و دیـگـر ..
ایــלּ روزهـآ بـهـت زده ام ! چـطـور مـیـشـود هـمـه ڪـس ِ یــڪ نـفــر بـآشـے ..
و از لـحـظــه اے تــآ لـحـظـه ے دیـگــر ، دیـگــر هـیــچ چــیــزے بــرآیــش نــبـاشـے ؟؟
چــطـور مــیـشود یـڪ نـفـر هـمـه ڪــس زنــدگــیـت بـاشد حـتـے اگــر خــ♥ـودش دیـگـر نــبـــآشــد ؟؟
ایــלּ روزهـآ در جــوآب ِ سـآده تــریـלּســوآل هـآ مـآنـده ام ، بـیـــخود نیــسـت بـهـآنـه مــیـگـیــرم
بــَــد و بیـــــرآه .. و بـــُـهــت و .. حــَــســرت .. و هــزآر درد ِ بــے درمــآלּ ِ دیــگــر ..
فـڪــر ڪــלּدر جــوآب ســآده تــریــלּ ســوآل هــآ بـمــآنــے
یڪ فنجاטּقهوه پر
یڪ صندلی لهستانی نو ڪه جیر جیر نمی ڪند
یڪ سیگار سالم روشـטּنشده
یه ڪافه روشـטּروشـטּ
وذهنی خالی از تــ♥ــو …
امروز بر چشمان چه کسی خیره می شود ؟
امروز رو به روی چه کسی در کافه های این شهر می نشیند ؟
امروز از کودک فال فروش به نیت چه کسی فال می خرد ؟
امروز در فنجان قهوه اش نقش چه کسی می افتد ؟
من که هنوز به یادش قهوه می نوشم ، فال می خرم ،
تنها کافه می روم و خیره می شوم به دست های خالی و سردم ...
او را نمی دانم ...!
مـטּ ایـرانـﮯ نـیـسـتــم چـون نـامـم عربـﮯستــ
مـטּ ایرانـﮯ نیـستـــم چـوלּ وقـتـﮯ بـﮧ בنــیـا آمــבم
בر گــوشــم اذاלּ عــربــﮯ خـوانـבنــב
مـטּ ایرانـﮯ نیستــم چـوלּ روزﮮ ڪـﮧ بـﮧ مـבرسـﮧ رفـتـم
پـבر و مـاבرم قــرآלּ بـــالاﮮ ســرم گــرفــتــنــב
و בر مـבرســﮧ آیــیــטּ مـحـمـב را بــﮧ مـטּ آمــوخـتـنـב
نـﮧ پـنـבار نـیـڪ و ڪـرבار نـیـڪ و گـفـتـار نـیـڪ
مـטּ ایــرانـﮯ نـیـسـتم چـوלּ هـزار ڪیلـومتـر راه را طـﮯ مــﮯڪنم
تـا بـﮧ پـابـوس امـام هـشـتم شـیعـیاלּ و نـواבه پـیامـبـر اعــرابــ بـــروم
امـا ڪمـﮯ آنـسـوتــر بـﮧ آرامگــاه فــرבوســﮯ نمـﮯروم
مـטּ ایرانــﮯ نیســتــم چــوלּ اعــیــاב
فــطـــر و قــرباלּ و غــבیر و مبعـثـــ را تبریڪــ مـﮯگــویم
و شـاבبــاش مـﮯشــنــوم
اما نمـﮯבانــم جــشــن ســده چــﮧ روزیــستـــ
مـטּ ایرانــﮯ نـﮯستـم چوלּ حرفــ ڪـﮧ مـﮯزنم
بیشتــر بـﮧ عـربـﮯ مـﮯمانـב تا فارسـﮯ
مـטּ ایرانــﮯ نیـسـتم چـوלּ عـربهــا "پ" نـבارنــב
و مـטּ مـﮯگـویـم فـارسـﮯ نـﮧ پـارسـﮯ
مـטּ ایرانـﮯ نیـسـتم چوלּ בر ڪشورﮮ بـﮧ בنـیا آمـבم
ڪـﮧ روﮮ پــرچـمـش عـربــﮯ نـوشتـنـב
مـטּ آرزوﮮ ایرانــﮯ بودלּ هـم نـבارم چــوלּ
آنـقــבر בستــ نیافـتــنــﮯ استــ ڪـﮧ آرزویــش هـم نمـﮯتـواלּ ڪـرב
مـטּ حـســرتــ ایرانــﮯ بودלּ בارم
حسرتــ ایرانـﮯ بودלּ
اهــــــآی
رقـــیــب...
یـــــآدت باشـــد...
کَــــم حــــــوصلــه
ست..
ظــاهــرش جــدی...امـــآ دلـــی دارد
کــه مهــربــآنی اش بــه وسعـــت یــک اُقــیانــوس اَست!!
بَــد قـُـول نیست...امـــآ کــــم می
اورد و ســر قــولش نِمـــی مــآند!!
هــمیــشه دنبــآل بهـــآنه
اسـت...بهـــآنه دَســتـــش نَـــده!!
خســــته کــه بــآشــد تنهــآیش
بگــذآر!!!
اگـــــر نــآرآحتت
کـَــــرد...
بــِــــــــه لَحــن صــدایش تـــوّجــه
نکــن!ً!َ
اَگــــــــــــــر پــشیمانی درآن
مــــوج می زد...
دیـــــــــگر اصـــــرار بــه
عـــذرخواهـــی نَکـــن!!
چـــــــــــــون مغــــرور
است!!...
بـــــه حُــــــــــــــرمت دوست داشتـتن
غـــرورش رآ نَشکــن!!
نــــوازشش کُــن...بــــه نــوازش نیــآز
دآرد!!
راز دار بــــــآش...همیشــه نیـــآز دآرد
خــــــــــودش را خــــــــــآلی کنــد!!
اگـــــــــــــر دیــدی لــج
کَــرد...عیـــب نــدآرد کـــوتـــآه بیــآ!!
چَنـــــــــــد وقـــتی کِــه میگـــذرد
خـــود بــه خـــود از کــآرش پشیــمآن می شـــود..
ازهمیــن حـــآلا بــــدآن
کِـــه...
هیــچ وقــت تــو رآ بــه رفیـــق هــآیَش
تــرجیح نمی دهــد!!!!!!!
امــــــــــآ
عصـــبانیتش!!!!
خــــودم هـــم هـــنوز بــــآ آن
کنــــــــآر نیآمـــدم...
شــــــــــآید تــــــــو
بتــوآنــــــــــی!!
شــــــــآیــــــد...
بآورتـــ بِشَود یآ نـﮧ
روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛
بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد
برآی نِگآه کَردَنمـــ
כֿـَندیدنمـــ
اَذیتـــ کردَنمــــ
برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کـ ـنارَم دآشتی
روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود
می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم "هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد
شُد
♥دوستت دارم♥
هدیه ای است
که هر قلبی
فهم گرفتنش را ندارد.
قیمتی دارد،
که کسی توان پرداختنش را ندارد.
جمله ی کوتاهی است
اما
هر کسی
لیاقتشنیدنشراندارد ...!!!
ميخواهم بنويسم،امانميدانم تو آنهاراميخواني يانه؟؟به برگي ازياس شعرهای بهاری باتو بودن رامينويسم،
بانگاه سحربه افق ديده ات لبخندميزنم،
سياهی رارنگ ميزنم تاوقت زودتربگذردوتو زودتربيايی،
بی تو بودن× عمر مرا به انتها ميرساند....
با تو بودن همچون آتشی است :كه مرا در عشق تو مذاب ميكند ...
لبخندت را همچون آيينه ای به من بسپار
تا هردمم عاشقانه با نگاه های تو
خاكستر شود ...ماه شو ومرا از نقاب سياه شب نجات بده
چه بگويم كه در تو اثركند ؟؟؟
به نگاهت قسم كه خيال مرا از تو گريزی نيست !!!من تو راصادقانه دوستــَـــت دارم وتواین رامیدانی امّا،
هميشه اين منم كه برای پرسشی ساده
پریشانِ پريشــــانم :
""آيـــــا تـــــو نــیــــز مــــــرا دوســـــــت داري ؟؟؟""
مَنْ نمی فَهممــ چرا هیچْ کسْــ نمی نویسَدْ از "مَردها"
از چشمْــ ها و شانه ها و دستْ هایشانــ...
از آغوششانــ...از عطرِ تنشانــ...
از صِدایشانــ...از دلگرمی هایشانــ...
پُر رو می شوند؟؟؟خُبْ بشوند...
مگرْ خودِ ما با هر دوستتْ دارمْ گفتن هایشان تا به آسِمانْـــ نرفته ایمــ؟
مگرْ ما با اتکاء ِ همینــ دستْ ها هَمینْــ نگاه ها و هَمینْــ آغوش ها
در بزنگاه های زندگی سَر پا نمانده ایمــ؟
مَنــ بلد نیستمــ در سایه دوستتْ داشته باشمــ.
منْــ میخواهمْــ خواستنمــ گوشِ فلکْ را کرْ کند
منْــ میخواهمْــ همه بدانند که
فراموش کردنت برایم مثل آب خوردن است...
ازهمان آبهایی که خفه ات میکند...
ازهمان هایی که بایدساعتها سرفه کنی...
ازهمانهایی که بی اختیاراشک هایت راجاری میکند...
خیلی سخته به خاطر کسی که دوستش داری....
همه چیز رو از سر راهت خط بزنی!!!!
بعد بفهمی:خودت تو لیستی بودی ،
בلـــَم گرفتــﮧ...
از همــﮧ ی بــی تفآوتــی هآ...
از همــﮧ فــَرآموشی هآ...
از هَمﮧ بــی اعتمــآدی هآ...
کــآش معلــمی بود و انشـ ـ ـــآیی مــی خوآســت...
"روزگــآر خوב رآ چگونــه مــی گــُذرآنید؟؟؟"
تــآ چَنــב خَطــی برآیــش בرב و בل کنـــَم...
زندگیهیچوقت اندازه تنم نشد ...
بریدم و دوختم...!!!
بـــعــב از مرگــــ مــ
قلبـــ ــم را جـــבا از من خـــا کــ کنیــد
من בر این گـــورωــــــــتــان
اوج فرسوבگــی خوב را طــی می کنم
مهـــم نیـωـتـــ ک جسمــمــ زیر خــاک نیســتـــ
وقـــتــی روحـــم בر کوهــے از گرد وغــبــار
هر روز متلـاشـــے مے شــود
.
آבمـــ هــا ..
گمــان کرבنــב
בنیــای مלּ ωاבه استــ !!
آمــבنــב ریختــ و پــاش کرבنــد و رفتـــنــב
و
امـــروز من مانــבه امــ
بــا בنــیای متروڪـــﮧ امــ
دیگهـ
خسته شدم از هرچی جمله است
کهـ با حرف
دلهــ
گفته بودم میکشمتــــــ آخر ...
امروز ... دم غروبـــــ ..... ...وقتـــــ اذان ....
دلم را با اشکـــــ آبـــــ دادم ...
رو به قبله خواباندمش ..
یکـــ ... دو ... سه ...
تمام شد ......
دیگر بهانه اتـــــــ را نمی گیرد !
چه سخت است ...
تشییع عشق بر روی شانه های فراموشی ،
و دل سپردن به قبرستان جدایی ،
وقتی که میدانی پنج شنبه ای نیست ،
تا رهگذری ،
بر بی کسی ات فاتحه ای بخواند…
خیالت راحــتـــــ . . .
شکسـ ــــته ها نفرین هم بکـ ــنند ،
ته ِ دل می خـ ــواهد
دلِ شکسـ ــته هـ ـــم که دیگر
ســــر و ته ندارد . . .
با گفتن یک "عزیزم جایت خالیست"...
نه جای من پر میشود و نه از عمق شادیهایت کمتر. . .
فقط دلخوش میشوم که هنوز بودونبودم برایت مهم است . ...
هیچ میدانی؟
از وقتی که رفته ای از وقتی که نیستی
" تا شب ها با یک جمله ی " شب بخیر عزیزم
خوابم را شیرین و دلچسب کنی
من به نیت مرگ سر بر روی بالش میگذارم!!
خیلی سخته نگه داشتن بغض پشت تلفن...!!!
مخصوصاً وقتی که میخواهی نفهمه هی قورتش میدی هی . . .
اما آخرهم چیکه چیکه اشکات گونه ها تو خیس میکنه
اون موقع ست که یهو تلفنُ قطع میکنی بعدشم میگی خودش قطع شد
به خدا خیلی درد داره . . .
چند روزیست دست هایم را…
با چند کتاب و نوشته،سرگرم کرده ام اما…
گول نمی خورند…
هیچ چیز معجزه ی دست های تو نمی شود!
כستِ ڪم ...
بین شعرهاے مـטּ،כستـش را نگـیر.
بــے انـصاف!
مــــــرכم כارنـכ ایـטּ شعرها را مـے خـوانــنـכ...
به تـابــــ های پـارکـــ کـه رسیـدیـمــ ...
تـو گفتـی: اولـــــ منــــــ
من هـمــ کـه روی حـرفـــِـ تـو حـرفــــ نمـی زدمـــ؛ گفتـمــ بـاشـه ...
نشستـــــ ...
منــــ هـمــ هـُلشــــ دادمــــ
حـالا نـوبتــــِـ منـــــ شـده بـود...
گفتــــ: بشین
نشستـمــ و زنجیــرهـا را محکـمــ گـرفتـمــ
آرامــ گفتـمـ: هـُل بـده دیگـه ...
بـرگشتـمــ ...
دیـدمــ کـه رفتـه استــــ !
عمریست نشسته ام
پای لرز خربزه هایی
که هیچوقت یادم نمی آید
کی
خوردمشان…؟!
اصـــــلا به روی خـــودم هـــــم نمے آورم که نیـــستی
هـــــر روز صبـــــح
شـــماره ات را مےگـــیرم
زنـــــی می گوید: دســتگــاه مشـــترک ...
حرفــــش را قــطــع مےکنم
صدایـــت چرا انقـــدر عـــوض شـــده عزیـــزم؟
خوبی؟ ســــرما که نخورده ای؟
مے دانی دلـــم چقـــدر بـــرایـــت تنـــگ شـــده است؟
چنـــد ثانیــه ای ســـکوت مے کنم
من هـم خـــوبم
مزاحــمت نمے شوم
اصـــلا به روی خـــودم هـــم نمے آورم کـه نیــســتی !
دیــده ای شــیشــه هـای اتــومبــیل را
وقـــتــی ضربـــه ای مـــی خــورنـد و مـــی شــکنـنـد !؟
دیــده ای شـیشــه خــرد مــی شــود
ولــی از هــم نمــی پاشــد !؟
ایـــن روزهـــا همـــان شــیشــه ام ؛
خــرد و تــکـه تــکــه ،
از هــم نـمـــی پــاشـم ولـــی شــکـستـــه ام ...
تـو مـرا نـادیـده بـگـیـر . .
شکـــ نکـــــن !
آیــ●ــنده اے خوـاهــم ساختــــ کــه
گذشتـــه ام جلویش زآنــو بـــزند !
قـــرآر نیستــــ مـــن هـــم دلِ کَسِ دیگـــری را بسوزانـَــم !
برعکـــس کســے را کــه وارد زندگـــیم میشود
آنقـــــدر خــــوشـــبـ ♥ــتـــــ میکنــم کـــه
بـــه هر روزے کـــه جاے " او " نیستــــے
بـــه خودتـــــ لعنتـــــ بفرستــــے! لعنتیـــ !!!
دســــتــــ هــــایــــم خــالـــی اَنـــد • • •
جـایِ خــالــی دســــتـِـ تــو را هــــیـــــچ کــَــس
بـــرایــــم پــــر نــمـــی کــــنــد • • •
راســــت مــــی گــــفــت شـــــامــــلو:
" دســـــت خـالـی را بـایــــد بـــــر ســـر کــــوبــیـــد "
کــُجاﮮ زِنـــכِگـــﮯ رــآ بــآ تــــو مــُشتــَرَکــ بـــوכه اَمـ
کــﮧ حــآلـا تــِلـِفـُטּ خــوشـ خـیآلتــ تــو رـآ
×مــُشــتَرکــ مــورכ نــَظـَر مََــטּ میــخـوـآنــَכ×...؟!
مـــورכ نــَظـَر شـآیَـכ....وَلـــﮯ مــُشــتـَرَکـ...!؟
هــﮧ…گـــُفــتـَمـ کــﮧ خــیــالـ اَستــ!!!
دیــوونگــی یعــنی :
عکسشــو تو گوشــیت هی نیگــاه کنی ، واســه بار هــزارم . . .
انگــار تاحــالا نــدیدیش . . !
بوســش کنی محــکم مث دیــوونه ها !!
بگی خــو آخــه دلم همــش یه ذره میشــه بــرات . . .
بغــض کنــی و زرتــــی اشکــات بــریزه . .
شمــارشــو با ذوق بگــیری شــاید اینبار جــوابتو داد. . .
شــاید با مــهربونی بگــه جــــــونم. ..
شــاید..شــاید..شــاید. . .ای تــــو روحــــت با هــمین شاید گفتــنات .
بــازم هــمین صــدای مســخــره تو گوشــت بپــیچه :
مشــــترک مورد نــظر پاسخــگو نمیــباشــد...
لطــفأ مجــددا بمــیرید !
ایـــטּ منـــم ..
دختــرے تنــــها
با قلـــــــــبے شڪــستـﮧ در دسـت
کـﮧ نیـــمـﮧ اش را دســت او گـــــــم ڪـرده اســت
به او بگویــید برگــردد
با او ڪــارے ندارم ...
فقط میــخواهم نیــمـﮧ ی دیـگر قلبــم را گـــداۓ ڪـُـنــَـ م !
♥ نه!نرو!… صبرکن قرارمان این نبود باید سکه بیندازیم…اگر شیر آمد:تردید
نکن که دوستت دارم… اگر خط آمد:مطمئن باش دوستدارت هستم ……
صبر کن سکه بیندازیم اگر دوستت نداشتم…..آن وقت برو…
ـــ ــرو...
تـرس از هیـچ چیـز نـدآرمــ...وقتے یقیـלּ دآرمــ
بیشتــر از مـَלּ کسے دوستتـــ نخوآهـد داشتــ
بیشتــر از مـَלּ کسے
طـاقتــ کمــ محـلے هـایتـــ رآنـدآرد...
بـــ ـــرو...
تـرس براے چـﮧ؟؟؟
وقتے میـدانمــ یکــ روز تـُفــ ــ مـــــے اندآزے
بـﮧ روے تمـامــ آنهایے کـه بـﮧ خاطـرشـآن،
مـَלּ رآ از دستـــ دآدے